Krokodillen op de campus; bezweet haasten naar een hoorcollege; een stad vol mensen met shirtjes van de universiteit; en evacueren voor een dreigende orkaan. Dit is nu het ‘normale’ leven voor Slamstox tennisster Babette Burgersdijk. Babette, die net haar tweede semester is begonnen aan de University of Louisiana, Lafayette, verteld over haar ervaringen als student-athlete. Ze vertelt over hoe haar team elke dag wordt opgehaald door een chauffeur en naar de training wordt gereden; over hoe ze studie en topsport jongleert; en over hoe een Amerikaans studiegenootje Nederland niet kent. Ja, in Amerika is alles net even wat gekker.

Voordat je geniet van het interview met Babette, willen we even een American Style shout-out doen naar Burgersdijk Tennis, waar Slamstox net een samenwerking mee is gestart om college tennis beter onder het licht te krijgen en Slamstox tennissers door middel van het organiseren van UTR toernooien beter in beeld te brengen bij Amerikaanse coaches!

Hoi Babette, kun je wat over jezelf vertellen?

Ik ben Babette Burgersdijk, 19 jaar en woon in ’s-Gravenzande, Zuid-Holland. Ik heb vorig jaar mijn VWO diploma gehaald op de ISW Gasthuislaan in ’s-Gravenzande. Ik kom uit een enthousiaste tennisfamilie, mijn vader speelde vroeger veel nationale toernooien en toen ik jong was ging ik overal mee. Toen ik 5 jaar was raakte ik voor het eerst een racket aan. En vanaf toen is het balletje gaan rollen. Tot aan m’n 12e speelde ik ook nog hockey bij HV Westland.

Waar heb je altijd getennist in Nederland, hoe vaak in de week trainde je, en wat voor toernooien speelde je? Wat was je hoogste ranking bij de junioren?

Vanaf ongeveer 12 jaar ben ik 6x in de week gaan trainen bij mijn vader zijn tennisschool, Burgersdijk tennis. Fysiek en tennis bij elkaar denk ik rond de 13 uur. Rond mijn twaalfde speelde ik alle JRT toernooien, in het begin vooral 3*, maar toen ik 14 was speelde ik vaak 4*. Naast de nationale toernooien, heb ik ook wat Tennis Europe (U14) en ITF toernooien gespeeld. Mijn hoogste ranking bij de junioren was nummer 6 onder 14.

Kan je wat meer vertellen over Burgersdijk Tennis? En over je trainer Arko Zoutendijk? Hoe hebben zij jou ondersteund om naar Amerika te gaan?

Arko Zoutendijk heeft altijd een hele grote rol gespeeld in mijn tennisleven. Hij heeft mij echt opgeleid tot de speelster die ik vandaag ben, qua techniek en gamestyle, maar ook als persoon op de baan. Nick Carr heeft ook sinds mijn twaalfde een hele grote rol gespeeld in mijn ontwikkeling. Hij heeft mij echt een sterker persoon en tennisser gemaakt. En er zijn veel meer leraren van Burgersdijk Tennis die betrokken zijn geweest bij mijn ontwikkeling als tennisspeelster. Daarnaast heeft mijn vader een grote rol gespeeld in de beslissing om naar Amerika te vertrekken en mijn studie met tennis te blijven combineren. Hij vertelde mij dat hij er van baalde dat hij nooit zijn tennis heeft kunnen combineren met een studie. In zijn tijd was het of fulltime tennissen of fulltime studeren. Dus het feit dat ik de keuze heb om het allebei op hoog niveau te doen was voor mij de doorslaggevende factor om naar Amerika te gaan.

Waarom heb je gekozen om de stap naar college tennis in Amerika te maken?

Ja, zoals hierboven al aangegeven vind ik het fantastisch om tennis en studie te kunnen combineren. In Nederland is dit geen optie, je moet echt kiezen of je studie of tennis. En ik was er niet klaar voor om m’n tennis op te geven voor een studie en ook wilde ik niet m’n studie opgeven voor de tennis. Daarnaast is het natuurlijk echt een top ervaring om mee te nemen in je latere leven. Nieuwe mensen leren kennen, de Engelse taal op-en-top beheersen en tennissen in een team waren ook wel echt pluspunten om te kiezen voor college tennis in de States.

In Amerika is sport – vooral college sport – een ‘big thing.’

Je tennist nu bij University of Louisiana, Lafayette. Hoe bevallen de eerste weken en wat is er verschillend met Nederland?

De University of Louisiana is echt een topschool voor mij. Ik ga deze week beginnen met mijn tweede semester, en tot nu toe bevalt het allemaal heel erg goed. Ik speel in een super leuk en internationaal team. In het weekend doen we vaak wat met z’n allen, zoals uiteten, shoppen of een leuk feestje. De studie zelf gaat ook heel goed. Mijn eerste semester was qua vakken niet echt moeilijk, maar wel heel fijn zodat ik echt even kon inkomen met de Engelse stof en het campusleven. Ik gok dat het dit semester iets zwaarder gaat worden.

In Amerika is sport – vooral college sport – een ‘big thing.’ Soms lopen we in de supermarkt met onze teamkleding aan en dan komen er vaak lokale mensen naar ons toe die vragen hoe het nu gaat en wanneer onze eerste wedstrijden beginnen. Echt heel leuk. Daarnaast vind ik dat de mensen hier heel aardig, open en behulpzaam zijn. Ze zijn veel attenter en beginnen een praatje met je als je in de Uber zit of als je in een restaurant bent – anders dan in Nederland!

Hoe ziet een reguliere dag voor jou er nu uit?

Een reguliere dag begint meestal om 6 uur ‘s ochtends, we hebben dan weights (krachttraining) tot 7 uur. Daarna ontbijten en snel naar de eerste les die begint om 8 uur op de campus. Dat is altijd een beetje stressvol maar meestal red ik het net. Na de eerste les is het tijd om heel even te chillen en op te laden voor de rest van de dag. Daarna heb ik nog 1 les via Zoom tot 12 uur. Onze tennis training is meestal elke middag van 13-16 uur. Daarna nog snel even wat recovery doen in de Training Room, waar er altijd fysio’s beschikbaar zijn. En dan is het alweer tijd om naar de Dining Hall te gaan om wat te eten. Daarna snel naar huis om te douchen en wat schoolwerk doen. Serietje kijken en dan gaat meestal rond 22 uur het licht uit om de volgende dag weer te knallen!  

Waarom heb je destijds voor University of Louisiana gekozen?

In mei koos ik voor ULL vooral omdat ik een leuke klik had met de coach. Tijdens de gesprekken die ik had met andere universiteiten had ik niet ditzelfde goede gevoel als de gesprekken met ULL. Voor mij was het ook belangrijk dat ik kon trainen in een topsportomgeving met mooie faciliteiten om zoveel mogelijk uit m’n tennis te halen. Een andere reden voor mijn keuze is het feit dat ULL een Division 1 universiteit is, met heel veel andere sporten – dat vond ik ook heel gaaf. Een pluspunt van ULL is ook dat het in het zuiden ligt, wat betekent dat het vooral in de herfst nog steeds rond de 25 graden is – dat vind ik wel echt ideale omstandigheden om in te trainen. Nadat ik ook nog met andere meiden uit het team had gesproken was ik heel erg enthousiast en heb ik getekend bij de Ragin’ Cajuns.

Is de universiteit zoals je hebt verwacht?

Ik denk dat ik het wel iets anders had verwacht. Toen ik hier kwam verbaasde me het echt hoe groot en mooi de campus is. De gebouwen en de faciliteiten zijn niet normaal. Ik had ook echt niet verwacht dat er zoveel mensen betrokken zijn bij de universiteit. Waar je ook loopt in Lafayette, iedereen draagt truien en shirtjes van ULL. Wat ik ook nooit had verwacht was hoe groot college sport is in Amerika en hoe belangrijk het is om de universiteit op een positieve manier te vertegenwoordigen tijdens wedstrijden en trainingen. Verder had ik de studie wel op deze manier verwacht, het is voor mij dit jaar niet heel veel anders dan het verlengde van mijn VWO, maar dit komt vooral omdat het mijn eerste jaar is.

Hoe heb je het proces met Slamstox om daar te komen ervaren?

Ja heel positief. Slamstox heeft mij echt begeleid met elke stap van het profiel opzetten tot aan het tekenen van de papieren. Zonder Slamstox was ik nooit in contact gekomen met zoveel coaches. Vooraf was ik best wel overweldigd met al het papierwerk, want er komt echt een hoop bij kijken om te studeren in Amerika. Maar doordat Slamstox mij hielp met elke stap of als ik vragen had heel snel bereikbaar waren, hebben zij het wel echt een stuk makkelijker gemaakt. En ik was ook heel blij met de begeleiding van welke universiteit er uiteindelijk het beste bij me past. Dus echt een super begeleiding gehad met het hele proces. En ik denk dat ik uiteindelijk de beste keuze heb gemaakt.

Hoe bevalt de combinatie van studie en tennis? Op welke manieren word je ondersteund door de universiteit om dit goed te laten verlopen?

De combinatie bevalt heel goed tot nu toe. Het kan soms wel erg druk zijn, met trainen, studie en dan weer trainen. Aan het einde van de dag ben ik soms ook goed moe, maar wel voldaan moe. Wij hebben als team één academic advisor die alles voor ons regelt qua schema’s en als wij bijlessen nodig hebben dan plant zij dat voor ons in. Ik moet zeggen dat dat wel heel makkelijk en fijn is want het inroosteren van klassen is een irritant klusje om zelf te doen. Als we reizen en dus lessen missen, laat onze academic advisor ook weten aan al onze professoren dat wij er op dat moment niet zijn.

“Er was wel schade op de campus en in Lafayette zelf, maar ons appartement was nog helemaal oké. ”

Wat is het gekste dat je tot nu toe hebt meegemaakt?

In Oktober vorig jaar ben ik met vier teamgenootjes een soort van ‘geëvacueerd’ naar het noorden van Louisiana omdat er een heftige orkaan werd verwacht in Lafayette. Dat was heel gek, we moesten alles achter laten en we wisten niet zeker in welke staat we het terug zouden zien. Dat was ook echt wel eng. We gingen naar het huis van een teamgenoot en werden super lief opgevangen door de ouders. We verbleven daar voor drie nachtjes – het was uiteindelijk een soort van mini ‘vakantie’. Het was super gezellig met die meiden en het is ook echt iets dat ik niet had willen missen ondanks dat het spannend was hoe we ons appartement terug zouden zien. Uiteindelijk viel het allemaal mee, er was wel schade op de campus en in Lafayette zelf, maar ons appartement was nog helemaal oké.

Kan je wat meer vertellen over de campus? Wat is er allemaal te doen? Hoe vind je de faciliteiten?

Zoals ik eerder al zei vind ik de faciliteiten van ULL echt heel gaaf. De campus is een soort van in twee delen gesplitst. Éen deel met alle gebouwen waar ik lessen volg en de Student Union met de Dining Dall erin. En dan een deel waar de ‘athletic facility’ zit, daar is de gym en natuurlijk de tennisbanen. Maar ook de Training Room met allemaal fysio’s die ons helpen om zo fit mogelijk te blijven/worden. Bij de sportfaciliteit zijn ook de American football en basketbal stadions, echt heel indrukwekkend om te zien. Ik vind het altijd een hele ervaring om die football spelers te zien lopen en trainen. Vooral als we soms in de ochtend samen met het football team in de gym zijn. Zo indrukwekkend om te zien hoe sterk en atletisch sommigen spelers zijn. Verder is mijn appartement ook op de campus, super dicht bij alle gebouwen en de Dining Hall. Er gaan elke dag shuttles die ons komen ophalen voor de training, dat is ook echt heel goed geregeld voor atleten. Elk team heeft zijn eigen shuttle en driver die iedereen op campus ophaalt die geen auto heeft om naar de sportfaciliteit te komen.

Bekijk hier een virtuele campus tour van Babette’s universiteit.

Wat is het vetste op je campus?

Het vetste wat wij hebben op de campus is Cypress Lake. Als je voor het eerst kijkt lijkt het misschien niet een heel bijzonder meer, maar er zitten alligators en schildpadden in. Ik vind dat echt heel vet, als je dus hebt gegeten zie je die alligators daar een beetje rond zwemmen, heel bizar vind ik. In Nederland zou je nooit maar dan ook nooit een krokodillen bij de universiteit hebben. In Amerika is alles gewoon net even wat gekker.

Welke maatregelen worden er nu getroffen met corona en hoe hebben die impact op jouw leven daar?

Allereerst moet je overal je mondkapje op, maar ik moet zeggen dat ik daar al heel snel aan gewend raakte. Door Corona zijn mijn vakken wel verandert. Sommige zijn nog steeds in-person, sommige zijn op Zoom, of soms zijn ze helemaal online. Dus dan krijg je gewoon werk voor heel de week dat je dan op zondag moet inleveren. Ik zou nu niet beter weten dan dat sommige lessen online zijn, dus ik ben er wel aan gewend. Het enige jammere is dat je niet echt nieuwe mensen leert kennen via Zoom.


Op de athletic facility zijn ook verschillende maatregelen getroffen om het zo veilig mogelijk te houden. Elke ochtend moeten we een soort screening door, waarin gevraagd wordt hoe we ons voelen en onze temperatuur wordt gemeten, als we door die screening heen zijn krijgen we een soort bandje waardoor we toegelaten worden op de hele faciliteit. Ook worden sporters elke week getest op corona. In het begin vond ik corona testen echt vreselijk, maar ook daar ben ik nu aan gewend geraakt. Ik vind het wel een soort van fijn dat ik elke week getest word, zo weet je zeker dat je veilig bent voor andere mensen.

Heb je wel eens last van heimwee?

Ja zeker wel is, maar ik moet zeggen niet super vaak. Tuurlijk mis ik mijn familie en vriendinnen, maar er zijn zoveel mogelijkheden om contact te houden. Ik FaceTime mijn ouders wel bijna iedere dag, niet lang, maar gewoon om de dag even door te nemen. Verder spreek ik mijn vriendinnen via Whatsapp. Hetgeen wat ik denk nog het meeste mis van thuis is het eten. Ik vind dat in Amerika het eten heel erg anders is, het is net wat vetter of net wat zouter dan Nederlands eten. Gewoon niet heel fantastisch. Ik kijk vooral uit om in Mei weer lekker mijn moeders gekookte maaltijden te eten haha.

“Ik heb voor 1,5 maand de magnetron een ‘megnetron’ genoemd in plaats van ‘microwave.’”

Hoe gaat het met je Engels? Wat is de grappigste fout die je tot nu toe hebt gemaakt?

Het Engels gaat goed. Ik ben nooit een wonder geweest in Engels op de middelbare school, maar om eerlijk te zijn heb ik hier nooit echt problemen gehad om mezelf verstaanbaar te maken. Je went er zo ontzettend snel aan. Ik vond het altijd zo overdreven als mensen die dan een tijdje in Amerika hadden gezeten, zeiden van “Ik denk ook helemaal in het Engels.” Maar ik moet daar wel op terugkomen, want hoe langer ik hier zit, hoe meer ik wel in het Engels ga denken. De grappigste fout die ik heb gemaakt is denk ik toch wel dat ik voor 1,5 maand de magnetron een ‘megnetron’ heb genoemd in plaats van een ‘microwave’. Echt heel grappig en beschamend – mijn roommate en ik lachen daar nog steeds om.

Wat vind je tot nu toe van de Amerikanen? En wat is het grappigste/domste dat een Amerikaan tot nu toe tegen je gezegd heeft?

Ik vind de Amerikanen hier echt heel aardig en attent. Ze zijn altijd in voor een praatje en helpen je graag. Amerikanen zijn gewoon net even wat extra dan de nuchtere Nederlanders. En ik vind het heerlijk dat mensen zo relaxed zijn hier. In mijn les had ik een praatje met een Amerikaans meisje over dat ik uit Nederland kwam en zij wist gewoon niet dat Nederland een land was totdat ik zei dat Amsterdam de hoofdstad was. Sommige Amerikanen denken dat Amsterdam het land is in plaats van Nederland. Echt hilarisch. Ik heb het idee dat Amerikanen Europa als één groot land zit.

Wat is het raarste dat je tot nu toe hebt gegeten of op een menu kaart hebt zien staan?

Misschien is het niet per se iets super raars, maar hier in het zuiden van Louisiana is Cajun Food een heel groot onderdeel van de samenleving. Cajun Food is heel pittig eten, maar echt heel pittig. In het begin moest ik daar heel erg aan wennen, want in alles wat je eet zit wel iets pittigs verstopt. Ook al denk je dat het een normale pasta bolognaise is… op één of andere manier is het toch heel erg pittig. Onze mascotte is ook een grote peper, omdat het eten in deze omgeving dus zo pittig is haha.

Hoe is je sociale leven? Wat doe je in je vrije tijd?

Ik ben echt heel goed bevriend met alle meiden uit m’n team, we gaan heel veel met elkaar om naast de baan. We gaan vaak uiteten met z’n allen als we tijd hebben ‘s avonds. Daarnaast gaan we in het weekend wel is naar de gigantische grote malls (winkelcentra) die ze hier hebben. En op zaterdagavond spreken we meestal wat af wat leuks te doen, bowlen of koken of een leuk feestje met andere studenten.

“Het gevoel dat je team er altijd voor je zal zijn maakt college tennis echt een hele bijzondere ervaring.”

Hoe is het om als individuele sporter in een team te zitten?

Ik vind het echt super vet om in een team te mogen spelen. Tuurlijk kan het soms wat raar zijn om als individuele sporter in een team te zitten. Maar tijdens wedstrijden en trainingen probeer je echt zoveel mogelijk als team te presteren, dus je helpt elkaar er echt doorheen. Als je een wedstrijd speelt, voel je na afloop dat je samen hebt gewonnen of samen hebt verloren. Tuurlijk maak je de beslissingen op de baan zelf, maar het gevoel dat je team er altijd voor je zal zijn maakt college tennis echt een hele bijzondere ervaring.

Als je je 16-jarige zelf met de kennis van nu advies zou mogen geven, wat zou het dan zijn?

Ik denk dat ik zou zeggen dat ik me niet zo druk moet maken. Wat gebeurt, dat gebeurt en laat het ook gebeuren. Probeer je niet zoveel zorgen te maken over dingen waar je toch geen controle over hebt. En maak je vooral niet druk over de toekomst, want er zijn zoveel mogelijkheden voor je weggelegd. En misschien ook: Wees iets minder perfectionistisch, niet alles hoeft altijd goed te gaan.

Wat is je doel dit jaar en wat is je doel de komende vier jaar?

Voor dit jaar is mijn doel om lekker m’n ding te blijven doen op de baan en hopelijk op die manier goede resultaten te boeken voor het team. Ook is mijn doel om nog beter en sterker te worden op de baan, zodat ik me nog verder kan ontwikkelen als speelster. Ik heb er echt super veel zin in om weer wedstrijden te spelen. Ook is mijn doel om het goed te blijven doen op school, ondanks dat het wel iets drukker gaat worden doordat er bijna elk weekend wedstrijden gepland staan. Mijn doel is ook om veel toernooien te gaan spelen in Nederland als ik weer terug ben in de zomer. En hopelijk kunnen we dan weer leuke dingen doen.


Voor de komende vier jaar wil zou ik sowieso graag een bachelor diploma willen binnenhalen. Ik hoop dat ik in vier jaar terug kan kijken op een onvergetelijke tijd in Amerika. Dat we mooie resultaten hebben kunnen halen met het team. En ook dat ik voor mezelf kan zeggen dat ik trots ben op wat ik heb laten zien en gepresteerd heb voor het team de afgelopen vier jaar. Daarnaast hoop ik dat ik over vier jaar misschien een leuke baan heb in de marketing/communicatie in een mooi en hopelijk grote organisatie, in Nederland of misschien ergens anders.

“Kijk niet alleen naar de faciliteiten, kijk vooral naar je team en coach, want dat is toch wel echt een heel groot deel van je college ervaring.”

Heb je nog tips en tricks voor de komende generaties college tennissers uit Nederland?

Maak je niet druk over of je goed genoeg bent voor college tennis. Ik denk dat er voor iedere tennisser in Nederland wel een plekje in Amerika beschikbaar is. Als je het echt wilt, is het zeker mogelijk om college tennis te spelen. Ik denk wel het slim is om op tijd te beginnen met het opzetten van een profiel in Nederland, zodat je je goed kan verdiepen in de scholen en dus de beste keuze kan maken. Ook denk ik dat je gewoon heel goed naar je gevoel moet luisteren met de uiteindelijke keuze die je maakt. Kijk niet alleen naar de faciliteiten, kijk vooral naar je team en coach want dat is toch wel echt een heel groot deel van je college ervaring. Het is echt belangrijk dat je goed overweg kan met je team.

Babette, bedankt voor dit leuke interview! Als jij, net zoals Babette, wil sporten en studeren in Amerika, neem dan contact met ons op.