Op 11 januari begon Arianne Hartono aan haar Australian Open avontuur, toen ze in de eerste ronde van het kwalificatie toernooi tegenover de Australische Gibson stond. Door drie winstpartijen in het kwalificatietoernooi maakte de 25-jarige op 17 januari haar debuut in het hoofdtoernooi van een Grand Slam. Deze prestatie was voor de Volkskrant genoeg reden om in het tennis verleden van Hartono te duiken. Deze tennisster bereikte het hoogste niveau namelijk door college tennis te spelen bij the University of Mississippi in Amerika. Lees hieronder het artikel terug.

Hartono’s route naar de top liep via het collegetennis in de VS

Arianne Hartono kreeg haar tennisopleiding in de VS, aan de universiteit waar ze een beurs had gekregen. De Nederlandse verspeelde bij haar debuut op de Australian Open een riante voorsprong en werd uitgeschakeld.

In Nederland gaat Arianne Hartono relatief anoniem door het leven. Maar in Amerika kon de tennisster uit Meppel vier jaar geleden niet normaal over straat. Als beste tennisster van alle Amerikaanse universiteiten wilde iedereen iets van haar. Ze was de eerste Nederlandse tennisster die dat presteerde.

Maandag verloor de 25-jarige Hartono, die drie kwalificatiewedstrijden overleefde, bij haar debuut op een grandslamtoernooi. In de eerste ronde van de Australian Open kon de nummer 191 van de wereld niet stunten tegen Amanda Anisimova, de Amerikaanse mondiale nummer 60: 6-2, 4-6, 3-6. ‘Bij een voorsprong van 6-2 4-2 dacht ik ‘oeh, het zit er toch wel in’. Ik ben ook maar een mens en toen begon de gedachtenmolen toch wel te draaien’, zei ze.

Hartono bewandelde haar eigen route richting de hoogste kaste van de tennissport. De dochter van Indonesische ouders studeerde vanaf 2015 vier jaar psychologie aan de Universiteit van Mississippi en volgde haar tennisopleiding in het Amerikaanse collegetennis, waarvoor ze een beurs kreeg aangeboden. Pas in september vorig jaar maakte ze haar debuut in het WTA-circuit.

Negentien voormalig universiteitsstudenten

De nummer drie van Nederland is niet de enige tennisser waarvan de route via het Amerikaanse collegetennis liep. Op de Australian open doen in het enkelspel negentien voormalig universiteitsstudenten mee. Bij de mannen zijn dat onder meer de Zuid-Afrikaan Kevin Anderson, finalist op de US Open in 2017, en het servicekanon John Isner, nummer 25 van de wereld.

In het dubbelspel ligt het aantal nog hoger. Ook de Nederlandse dubbelspecialist Jean-Julien Rojer vertrok op zijn dertiende naar Amerika. De drievoudig grandslamwinnaar maakte er zijn middelbare school af en kreeg daarna op de prestigieuze Universiteit van Californië-Los Angeles een topsportbeurs zodat hij zijn tenniscarrière kan combineren met een studie.

Is de route via Amerika een goed alternatief richting de top? ‘Het is niet een alternatieve route, maar gewoon een van de routes. Ik vind het zelfs een onderbelichte route’, zegt Paul Haarhuis. De zesvoudig grandslamwinnaar in het dubbelspel combineerde vanaf zijn achttiende zijn studie en tennis vier jaar lang aan de Florida State Universiteit.

Weinigen

‘Het is de perfecte tussenstap voor tennissers van 17, 18 of 19 jaar die nog niet klaar zijn voor het proftennis’, zegt hij. ‘Dat kan op allerlei vlakken zijn: ­fysiek, mentaal of als persoon. Je moet echt heel goed zijn wil je vanaf de middelbare school die stap snel kunnen maken. Dat is maar voor weinigen weggelegd.’

Haarhuis, die op zijn achttiende naar eigen zeggen geen nationale hoogvlieger was, wijst op de gemiddelde leeftijd van de spelers in de top-100. ‘Die ligt veel hoger dan vijftien jaar geleden’, aldus de captain van het Davis Cup-team. ‘Voordat spelers op een plek staan waar het minimaal net zoveel geld oplevert als dat het kost, hebben velen zichzelf al financieel uitgedroogd.’

Slamstox is een van de bedrijven in Nederland die studerende tennissers naar Amerika begeleiden. Eigenaar ­Pedro Mol merkt dat de vraag de laatste jaren toeneemt. Mol studeerde en tenniste zelf ook in Amerika en maakte er vijf jaar geleden zijn werk van om de combinatie tennis en studie voor talentvolle tennissers te organiseren.

Hij schat dat via Slamstox ongeveer 150 Nederlandse tennissers op dit moment in Amerika verblijven of na de zomer die kant op gaan. ‘Je kan er een beurs van 30 tot 40 duizend euro krijgen om te tennissen en te studeren. Dat zijn investeringen waar de tennisbond in Nederland niet eens aan kan denken’, zegt Mol. ‘Daarnaast zijn de faciliteiten top en is het een prachtig avontuur.’

Amerikaanse route

Haarhuis kent ook de kritieken: hij zou een van de weinige Nederlanders zijn die het via de Amerikaanse route gered heeft. Het heeft volgens hem niet per se met het Amerikaanse systeem, dan wel met de persoonlijke lat van de tennissers te maken. ‘Blijkbaar hadden die spelers überhaupt niet het niveau om in het proftennis te slagen.’

De oud-prof heeft het niet over de grootste talenten in Nederland die fulltime trainen. Maar velen zijn daar in zijn ogen nog niet aan toe. ‘In Amerika kun je een diploma halen, tennissen en werken aan je persoonlijke ontwikkeling.’ Zelf kwam hij op zijn 22ste terug naar Nederland. ‘Ik heb mijn studie afgerond en was mentaal en fysiek veel verder, waardoor ik mezelf een betere kans gaf om fulltime te gaan tennissen.’

Hartono, die nog wacht op haar debuut in het nationale team, keerde na haar studie terug naar Nederland om fulltime met haar sport aan de slag te gaan. In 2018 en 2019 won ze het ITF-toernooi van Jakarta. Op de Australian Open baalde ze van haar gemiste kans: ‘Ik heb een stapje te ver vooruit gedacht. Hopelijk leer ik ervan en kan ik me op dat vlak verbeteren.’

Bron: De Volkskrant, Guus Peters (17 januari 2022)