Wat een verhaal!

Toen ik College Tennis speelde bij UNC Wilmington (2011-2014), liep er naast de banen altijd een kleine jongen rond, zijn naam was Holland Baynard. Hij keek naar onze tennis wedstrijden samen met zijn kleine broer Sharky, moeder Kate en vader Steve. Zij waren fans van het team en bovenal een erg liefdevolle familie! We konden altijd langskomen voor een lekkere maaltijd, om mee te varen op de boot, plezier hebben met de kinderen & zij kwamen ons bij iedere wedstrijd aanmoedigen. Alhoewel Holland nog nooit in Nederland was geweest, kon ik hem er wel van alles over vertellen!

In die tijd was Holland pas rond de 12 jaar oud, maar we konden toen al zien dat hij hard groeide en dat hij atletisch gezien zeker een voordeel zou krijgen in de sporten die hij deed. Holland was voornamelijk erg goed in lacrosse, cross country, tennis, basketbal en uiteindelijk ook nog American Football! Toen hij 13 werd begon hij al met het nemen van lessen op de Universiteit omdat hij academisch gezien ver vooruit liep op zijn klasgenoten in de middelbare school. Hij deed bijzondere dingen, zowel op als naast de sportvelden: Holland is een goed voorbeeld van een typische student-athlete!

Te laat voor het kerstdiner…

Tijdens de kerst van 2012, nodigde Holland en zijn familie mijn teamgenoot Kosta en mij uit bij hun thuis voor een kerstdiner. Wij waren maar gewoon arme College Studenten, maar we wilden zeker niet met lege handen aankomen. We wilden hen een cadeau geven dat ze niet meer zouden vergeten: we besloten naar Walgreens te gaan en een foto te printen van een van onze boottochten met de kinderen. Wat we niet verwachtte waren de super lange rijen bij Walgreens, die zorgden ervoor dat we meer dan een uur te laat aankwamen bij het kerstdiner…. Kate en Steve vroegen zich af of alles wel oké met ons, ondertussen waren onze telefoons leeg en konden we ze ook niet meer bereiken. Gelukkig konden we, een uur te laat, alsnog aanschuiven bij de familie aan tafel en beleefden we samen een geweldige avond!

De jaren verstreken en Holland werd steeds groter en sterker. Hij kon nogsteeds niet kiezen welke sport hij het leukst vond en bleef verschillende sporten uitoefenen op de middelbare school. In de zomer vakantie vloog hij zelfs naar Spanje waar hij trainde bij een van de beste Spaanse tennisscholen. Toen ik afstudeerde in 2014 hield ik nog steeds contact met Holland en zijn familie en ik bleef uiteraard zijn resultaten goed volgen.

Transformatie!

In oktober 2018 kreeg ik eindelijk de kans om Wilmington weer een bezoekje te brengen en uiteraard Holland en Sharky weer te bezoeken! Toendertijd dacht ik zeker meer spieren te hebben dan kleine Holland, maar deze voorsprong was nu duidelijk verstreken. We hadden wederom een leuke tijd (en een groede lunch) met onze families en Holland vertelde me over alle beslissingen die hij moest maken in zijn leven. Welke sport moest hij toch gaan doen tijdens college? En bovenal, naar welke college moest hij gaan? Hij kreeg veel verschillende aanbiedingen van veel verschillende scholen; iedereen wil Holland!

Tijdens zijn tijd op High school was er een coach die Holland vertelde dat hij nooit heel goed zou worden in 1 sport als hij zoveel verschillende sporten bleef beoefenen. Gelukkig had hij nog zoveel andere coaches in zijn leven die in hem geloofden en ook geloofde dat je zeker goed kunt zijn in verschillende sporten. En dat bleek: uiteindelijk ontving Holland 34 verschillende college aanbiedingen in 4 verschillende sporten! Ook was hij geaccepteerd tot een aantal mooie academische programma’s waaronder Davidson, Carleton en Carnegie Mellon. Bi-zar!

Natuurlijk moest hij kiezen voor 1 van de programma’s, en Holland koos voor College Football bij Randolph Macon College! Wat een geweldige kans voor hem en wat een extreem goed voorbeeld voor veel andere high school kids die hun droom proberen na te jagen als student-athlete. Als je hard werkt is alles mogelijk!

It’s all in the name, Holland!

Holland, ik wil je zeggen dat je erg trots mag zijn op de manier waarop je je de laatste jaren ontwikkelt hebt. Jouw familie is een geweldig voorbeeld van een warme, vriendelijke en gastvrije familie waar iedere student-athlete op hoopt bij het vertikken naar het buitenland. Ik blijf je zeker volgen en ik weet dat het hier nog lang niet voor je stopt & dat er nog veel mooie dingen voor je in de toekomst liggen. Ik kon me geen betere atleet wensen die ons land gepresenteerd ;-).

Zoals ik bij jullie een thuis had, heeft jouw familie ook altijd een thuis in Nederland. Doe je familie de groeten en ‘keep up the good work, big dog’!

Pedro