Vanaf zijn vierde was Philippe van der Lof (21) maar met één ding bezig: voetballen. Hij speelde in de jeugdopleidingen van Willem II en RKC Waalwijk, totdat hij op zijn achttiende de selectie daar moest verlaten. Tegelijkertijd zakte hij voor zijn eindexamen VWO. “Ik had totaal geen zin meer in voetballen en het leven voor de sport, en wilde lekker gaan feesten”. Een transfer naar Saint Mary’s College in California gooide het leven van de Brabander om.

Tijdens zijn eerste seizoen voor de SMC Gaels bleef Philippe twintig wedstrijden op rij ongeslagen en won hij met zijn team de West Coast Conference. “Toen we aan het seizoen begonnen, gaf niemand iets om ons team. Tijdens de kampioenswedstrijd zaten er zo’n 4.000 fans en studenten te kijken. De Amerikaanse winnaarsmentaliteit bestaat écht.”

Skivakantie

Voor Willem II was Philippe een vaste kracht in de jeugdelftallen en speelde hij meerdere wedstrijden voor het beloftenelftal van de Tilburgse eredivisieclub. Toch werd hem duidelijk dat het profvoetbal maar voor weinig spelers is weggelegd: “Natuurlijk wil je profvoetballer worden, maar is het ook realistisch? Je voelt als jeugdspeler echt wel aan dat spelers als Matthijs de Ligt en Justin Kluivert er qua niveau boven uitsteken”.

Toen Van der Lof voelde dat zijn kansen als profvoetballer in Nederland kleiner werden, besloot hij op skivakantie te gaan: “In principe moest ik in Nederland zijn om nog te trainen met het team. Maar ja, ik viel af bij de selectie en zakte voor mijn VWO-examen. Ik dacht: laat allemaal maar zitten. Nu is het tijd om te genieten van het studentenleven en bij een lokale amateurclub te gaan spelen”.

Amerika

Eenmaal begonnen aan zijn nieuwe stap in het amateurvoetbal, miste Van der Lof de competitieve voetballerij en de wil om te winnen. “Ik kwam er al snel achter dat het feesten en het bier drinken niks voor mij was. Ik wilde uitdaging in het voetbal”. Kort daarna kwam Van der Lof in aanraking met Slamstox, een bedrijf dat talentvolle sporters helpt om sportbeurzen te vinden aan Amerikaanse universiteiten. “Ik was zelf al een beetje naar Amerika aan het kijken, maar door Slamstox werd het echt concreet en kreeg ik de juiste informatie en begeleiding. Ook kon ik kiezen uit meerdere aanbiedingen”. Van der Lof besloot om met een full scholarship te gaan studeren en voetballen voor Saint Mary’s College, gelegen net buiten San Francisco, California. Deze scholarship heeft een waarde van ruim $50.000 en vergoedt zijn studiekosten, verblijfskosten, eten en drinken en verzekeringen.

Vliegende start

Meteen kwam Van der Lof in een rollercoaster terecht. Een team met spelers uit elf verschillende landen, professionele faciliteiten, maximale ondersteuning en een fulltime coaching staff bestaande uit vier voetbaltrainers, een fysio, een fitness coach, een diëtist, een studiebegeleider en een mediavertegenwoordiger. “De universiteit doet er alles aan om ons goed te laten presteren, maar je moet er keihard voor werken. Als je de fitness tests aan het begin van het jaar niet haalt, kun je het seizoen eigenlijk wel vergeten” wijst Van der Lof op de cultuur in het team. “De coaches zijn streng, maar weten het team enorm goed te motiveren. We trainen drie à vier uur per dag, volgen een full time universitaire opleiding en zorgen er in de tussentijd voor dat we gezond eten, fit blijven en ons huiswerk afmaken. Als je met twintig gasten elke dag hard werkt, kun je heel veel bereiken. Nu weet ik pas echt wat hard werken is.”

Dat het harde werken zich uitbetaald heeft, werd al snel duidelijk. Saint Mary’s bleef twintig wedstrijden op rij ongeslagen. Nog nooit eerder was een voetbalteam zo succesvol in de West Coast Conference. Ook wist Saint Mary’s in dat jaar met 4-0 te winnen van University of the Pacific, waar ex-PSV’ers en Slamstox-spelers Wouter Verstraaten en Bob Groenendijk furore maakten. Saint Mary’s begon het seizoen dat jaar als underdog: “Onze universiteit en de studenten hadden alleen oog voor het basketbalteam, want die wonnen veel. Ik denk dat we nu het meest populaire team van de universiteit zijn. Amerikanen zijn echt voor winnaars”

Tijdens zijn eerste seizoen behaalde Philippe met zijn team een nationale ranking van #4 in NCAA Division 1. Hij was daarmee de hoogst genoteerde Nederlandse voetballer in de Amerikaanse universiteitencompetitie, die bestaat uit zo’n 1700 teams. Op de vraag of hij de ranking belangrijk vindt, antwoordt Philippe: “De ranking is leuk, maar zegt eigenlijk niet zo veel. Misschien hadden we wel een beetje geluk. Uiteindelijk gaat het erom dat je als team vooruitgang boekt en er staat op de belangrijke momenten”.

Mooiste moment

Het lijkt een droom om op deze manier je studie met voetbal te kunnen combineren. “Soms heb ik het gevoel alsof ik ben beland in een soort rehab oord waar ik me volledig kan focussen op mijn studie en mijn voetbalcarrière. Als ik een dag vrij ben en een keer iets anders wil gaan doen, sta ik binnen 45 minuten midden in San Francisco.”

Het winnen van de West Coast Conference omschrijft Philippe als het mooiste moment tot nu toe. En dat kwam niet alleen door het behalen van het kampioenschap: “Na het laatste fluitsignaal kwam de ontlading van het winnen van de conference: we did it! Ineens hoorde ik bekende stemmen uit het publiek, en zag ik mijn moeder en broer op de tribunes staan. Ze hadden met de coaches een verrassingsbezoek geregeld, zonder dat ik het wist. Ik rende de tribunes in en vloog ze in de armen. En ja, er zijn toen wel wat traantjes gevallen.”

Facebook of Google

Wat de toekomst voor Philippe gaat brengen, weet hij nog niet precies. “Voorlopig zit ik mega goed op mijn plek hier. Ik ga mijn studie afronden en proberen nog meer successen te behalen met het voetbalteam.” Maar is er dan echt nooit tijd voor een feestje of iets leuks? “Haha, natuurlijk wel. Als je een internationale sporter bent op een universiteit in Amerika, hoort dat er gewoon bij. De dames vinden je per definitie al aantrekkelijk. Soms is het misschien wel te makkelijk in dat opzicht.” lacht van der Lof met een knipoog.

Of er nog een mogelijkheid is om professioneel te gaan voetballen, laat de nuchtere Hollander voor nu in het midden: “Als er een kans in de MLS voorbijkomt, ga ik daar natuurlijk zeer serieus naar kijken. Het werkende leven in Amerika spreekt me ook aan. Er zijn zoveel kansen hier in Silicon Valley. Een job bij Facebook of Google bijvoorbeeld, dat lijkt me ook wel wat.”